آیا مغز در هنگام مرگ خاطرات را مرور میکند؟

دانشمندانِ علوم اعصاب، فعالیتِ مغز انسانِ در حال مرگ را ثبت و الگوهای امواج مغزی ریتمیک را در زمان مرگ کشف کرده‌اند، این امواج مشابه امواجی است که در هنگام خواب دیدن و به یاد آوردن خاطرات رخ می‌دهد. اکنون، مطالعه‌ای که در Frontiers منتشر شده است، بینش جدیدی را در مورد نقش احتمالی مغز در هنگام مرگ به ارمغان می‌آورد و توضیحی برای یادآوری زندگی قبل از مرگ، در تجربیات نزدیک به مرگ ارائه می‌دهد.

تصور کنید که در عرض چند ثانیه کل زندگی خود را دوباره زنده کنید و به یاد آورید. تصور کنید، شما بیرون از بدن خود هستید و لحظات به یاد ماندنی را که در آن زندگی کرده‌اید، تماشا می‌کنید. این فرآیند که به یادآوری زندگی معروف است، می‌تواند شبیه تجربه‌ای نزدیک به مرگ باشد. آن‌چه در طول این تجربیات و پس از مرگ در مغز شما اتفاق می‌افتد، سؤالاتی است که دانشمندان علوم اعصاب را برای سالیان زیادی به فکر فرو برده است. با این حال، یک مطالعه جدید منتشر شده در Frontiers in Aging Neuroscience نشان می‌دهد که مغز شما ممکن است در زمان ورود به مرگ و حتی پس از آن، فعال باقی بماند.

بیشتر بخوانید: درمان درد بدون دارو توسط ایمپلنت‌هایی که عصب‌های درد را خنک میکنند!

دکتر رائول ویسنته از دانشگاه تارتو، استونی و همکارانش، آزمایشی روی یک بیمار 87 ساله مبتلا به صرع انجام دادند، در این آزمایش، از الکتروانسفالوگرافی (EEG) برای تشخیص تشنج و کمک به درمان بیمار استفاده شد. آن‌ها می‌خواستند تنها علت حمله‌های ناشی از صرع را متوجه شوند و هدف این تحقیق، ثبت امواج مغزی فرد در طی حمله‌ی صرع بود اما در زمان ثبت نوار مغزی، بیمار دچار حمله‌ی قلبی شد و از دنیا رفت. این رویداد غیرمنتظره به دانشمندان اجازه داد تا برای اولین بار فعالیت مغز انسان در حال مرگ را ثبت کنند.

دکتر اجمل زمار، جراح مغز و اعصاب در دانشگاه لوئیزویل در ایالات متحده گفت: ما 900 ثانیه از فعالیت مغز را در زمان مرگ اندازه‌گیری کردیم و تمرکز خاصی را برای بررسی آن‌چه در 30 ثانیه قبل و بعد از توقف ضربان قلب اتفاق افتاد تعیین کردیم. درست قبل و بعد از توقف کار قلب، ما شاهد تغییراتی در باند خاصی از امواج عصبی، به اصطلاح امواج گاما، و همچنین در امواج دلتا، تتا، آلفا و بتا بودیم.

امواج مغزی (که به عنوان نوسانات مغزی نیز شناخته می‌شود) الگوهایی از فعالیت ریتمیک مغز هستند که به طور معمول در مغز انسان زنده وجود دارد. انواع مختلف امواج، از جمله گاما، در عملکردهای شناختی بالا، مانند تمرکز، رویا، مدیتیشن، بازیابی حافظه، پردازش اطلاعات و ادراک آگاهانه نقش دارند.

زمار می‌گوید: “در زمان مرگ از طریق ایجاد نوسان‌هایی که در بازیابی حافظه دخیل هستند، مغز آخرین یادآوری از رویدادهای مهم زندگی را درست قبل از مرگ ما انجام می‌دهد، مشابه آن‌چه در تجارب نزدیک به مرگ گزارش شده است. این یافته‌ها درک ما از زمان پایان دقیق زندگی را به چالش می‌کشند و سوالات مهم بعدی مانند موارد مربوط به زمان اهدای عضو را ایجاد می‌کنند.”

در حالی که این مطالعه در نوع خود اولین است که فعالیت مغز زنده را در طول فرآیند مرگ در انسان اندازه‌گیری می‌کند، تغییرات مشابهی در نوسانات گاما قبلا در موش‌هایی که در محیط‌های کنترل شده، نگهداری می‌شدند، مشاهده شده بود. این به این معنی است که ممکن است در طول مرگ، مغز یک پاسخ بیولوژیکی را سازماندهی و اجرا کند که می‌تواند در بین گونه‌های متفاوت، حفظ شود.

با این حال، این اندازه‌گیری‌ها بر اساس یک مورد گزارش شده است و از مغز یک بیمار که دچار آسیب، تشنج و تورم شده است، نشات می‌گیرد که تفسیر داده‌ها را پیچیده می‌کند.

زمار قصد دارد موارد بیشتری را که مشابه این مورد هستند بررسی کند و این نتایج را منبع امید می‌داند.

همچنین او بیان کرد: من به عنوان یک جراح مغز و اعصاب، گاهی اوقات با از دست دادن بیمارانم سر و کار دارم و رساندن خبر مرگ به اعضای مضطرب خانواده‌ی بیمار، به طرز غیرقابل توصیفی دشوار است.