هیپوتالاموس | چیستی، عملکرد، آناتومی و ناهنجاری

هیپوتالاموس فرمانده هوشمند بدن انسان، نقش بسیار مهمی در تنظیم بسیاری از فرآیندهای بدنی از جمله ترشح هورمون‌ها توسط غدد مختلف و تنظیم دمای بدن ایفا می‌کند. این غده کوچک اما پرتوان در مغز همه مهره‌داران وجود دارد و یکی از وظایف اصلی آن حفظ تعادل و ثبات در بدن است؛ به‌طوری‌که آن را با دقت بی‌نظیری در وضعیت پایدار و ثابت، یا همان هومئوستاز، نگه می‌دارد. در ادامه، با مجله بیوزوم همراه باشید تا به بررسی دقیق‌تر هیپوتالاموس، عملکردهای پیچیده آن، اختلالات ممکن و روش‌های درمانی مرتبط با آن بپردازیم.

هیپوتالاموس چیست؟

هیپوتالاموس غده‌ای در مغز است که سیستم هورمونی (غدد درون ریز) را کنترل می‌کند. این غده مانند ترموستات بدن عمل می‌کند.  هیپوتالاموس سیگنال‌هایی را از اندام‌های سیستم غدد درون ریز و همچنین نواحی مختلف مغز دریافت کرده و پیام‌هایی (هورمون‌ها) به بخش خاصی از مغز به نام غده هیپوفیز می‌فرستد تا فعالیت‌های بدنی را تنظیم کند. غده هیپوفیز، غده اصلی نیز نامیده می‌شود زیرا هورمون‌ها را برای تمام اندام‌های سیستم غدد درون ریز، از جمله تیروئید، غدد فوق کلیوی، کلیه‌ها، اندام‌های تولید مثلی، و همچنین استخوان‌ها و ماهیچه‌ها، تولید، ذخیره و ترشح می‌کند.

سیستم غدد درون ریز بسیاری از مهم‌ترین عملکردهای بدن را کنترل می‌کند، مانند:

• توانایی برای رشد و ترمیم بدن
• تعادل آب و نمک بدن
• دمای بدن
• ضربان قلب و فشار خون
• سرعت تنفس
• احساس گرسنگی و تشنگی
• توانایی بدن در هضم غذا
• کنترل چرخه‌های خواب و بیداری
• خلق و خو
• برانگیختگی جنسی
• توانایی بدن برای تولید شیر در صورت شیردهی

هیپوتالاموس در کجا قرار دارد؟

هیپوتالاموس در قسمت میانی مغز، دقیقا بین دو ساختار مهم به نام‌های کیاسمای بینایی و غده هیپوفیز مغز قرار دارد. این غده در ناحیه‌ای از مغز به نام دیانسفالون، که یکی از ساختارهای عمیق مغز است، واقع شده است. هیپوتالاموس در زیر قشر مغز و دقیقاً جلوی تالاموس قرار دارد.

محل قرارگیری هیپوتالاموس ارتباط آن با ساختارهای مهم دیگر مغز را نیز توضیح می‌دهد. موقعیت مرکزی این غده به آن اجازه می‌دهد تا به عنوان پلی بین سیستم عصبی و سیستم غدد درون ریز عمل کند. این جایگاه استراتژیک برای هیپوتالاموس ایده‌آل است تا عملکردهای بدن را تنظیم کرده و ارتباط بین مغز و اعضای دیگر بدن را فراهم کند. با اشغال این موقعیت، هیپوتالاموس اطلاعات لازم برای حفظ هومئوستاز بدن را جمع‌آوری و پردازش می‌کند.

عملکرد هیپوتالاموس

هیپوتالاموس مغز پیام‌های شیمیایی را از سلول‌های عصبی در مغز و سلول‌های عصبی در بدن (سیستم عصبی محیطی) دریافت می‌کند. این سلول‌های عصبی به سیگنال‌های خارج از بدن نیز پاسخ می‌دهند.

عملکرد اصلی هیپوتالاموس مغز واکنش در برابر این پیام‌ها است تا بدن را در یک حالت پایدار یا تعادل داخلی نگه دارد. درست همانطور که ممکن است یک سیستم کنترل هوشمند برای مدیریت بدون مشکل همه عملکردهای خانه وجود داشته باشد، این غده نیز مرکز هماهنگی کنترل هوشمند بدن است. هیپوتالاموس مغز به مدیریت موارد زیر کمک می‌کند:

• دمای بدن
• فشار خون
• گرسنگی و تشنگی
• احساس سیری هنگام غذا خوردن
• خلق و خوی
• میل جنسی
• خواب

هیپوتالاموس مغز بسیاری از وظایف تعادل بدن خود را یا با تأثیر مستقیم بر سیستم عصبی خودمختار یا با مدیریت هورمون‌ها انجام می‌دهد. سیستم عصبی خودمختار (عملکردهای بدنی که به صورت خودکار کار می‌کنند) چندین عملکرد مهم مانند ضربان قلب و تنفس را کنترل می‌کند.

هورمون‌ها پیام‌رسان‌های شیمیایی هستند که در جریان خون  به قسمت دیگری از بدن منتقل می‌شوند. هورمون‌ها با غده درون ریز دیگر (که هورمون‌های مختلفی را آزاد می‌کند)، یا با یک اندام خاص ارتباط برقرار می‌کنند.

بیشتر بخوانید: هورمون چیست | انواع، عملکرد و ناهنجاری‌ها

حال که با عملکرد هیپوتالاموس آشنا شدید، دانستیم این بخش با سایر غدد نیز در ارتباط است. برای درک چگونگی تعامل هیپوتالاموس با سایر بخش‌های بدن، باید بدانیم که این غده کوچک و حیاتی در مغز، ارتباط مستقیمی با غده هیپوفیز دارد. هیپوتالاموس علاوه بر تنظیم دمای بدن، گرسنگی و خواب، از طریق ارسال سیگنال‌های هورمونی به هیپوفیز، فرآیندهای پیچیده‌ای مانند ترشح هورمون‌ها را هدایت می‌کند. اما دقیقاً چگونه این ارتباط برقرار می‌شود؟

هیپوتالاموس چگونه با غده هیپوفیز تعامل می‌کند؟

غده هیپوفیز دقیقاً زیر هیپوتالاموس در مغز قرار دارد. این غده از دو لوب به نام‌های هیپوفیز قدامی و هیپوفیز خلفی تشکیل شده است. هیپوتالاموس از طریق شبکه‌ای از رگ‌های خونی به لوب قدامی هیپوفیز متصل است و با آن ارتباط برقرار می‌کند و از طریق بافتی به نام ساقه هیپوفیز با لوب خلفی هیپوفیز ارتباط برقرار می‌کند.

هیپوتالاموس مغز سیگنال‌هایی را به شکل هورمون‌های آزاد کننده به هیپوفیز قدامی و خلفی ارسال می‌کند تا به آن‌ها بگوید که چه زمانی هورمون‌های خود را آزاد (ترشح) کنند.

اکنون که دریافتید هیپوتالاموس با هیپوفیز ارتباط نزدیکی دارد، به بررسی تأثیرات هیپوتالاموس بر روی هر یک از لوب‌های هیپوفیز می‌پردازیم.

هیپوفیز قدامی

این جدول نشان می‌دهد که هیپوتالاموس مغز چه هورمون‌هایی را به هیپوفیز قدامی آزاد می‌کند، هیپوفیز قدامی چه هورمونی را در پاسخ ترشح می‌کند و این هورمون چه کاری انجام می‌دهد.

هیپوفیز خلفی

هیپوتالاموس مغز دو هورمون تولید می‌کند که آن‌ها را در هیپوفیز خلفی ذخیره می‌کند. هنگامی که این هورمون‌ها مورد نیاز است، هیپوتالاموس سیگنالی را به هیپوفیز خلفی ارسال می‌کند تا آن‌ها را در جریان خون آزاد کند. این دو هورمون عبارتند از:

• اکسی‌توسین (Oxytocin): این هورمون به فرآیند زایمان (تحریک انقباض عضلات رحم) و در شیردهی (آزاد شدن شیر مادر) کمک می‌کند. همچنین تصور می‌شود که در پیوند انسانی، برانگیختگی جنسی، اعتماد، شناخت، چرخه خواب و احساس خوب بودن نقش دارد.
• وازوپرسین (Vasopressin): این هورمون که هورمون ضد ادراری (ADH) نیز نامیده می‌شود، کنترل حجم آب و ادرار و فشار خون بدن را تنظیم می‌کند.

سایر نقش‌های هیپوتالاموس

هیپوتالاموس مغز این هورمون‌ها نیز را تولید می‌کند:

• دوپامین (Dopamine): دوپامین هورمون پاداش است. این هورمون به انسان حس لذت می‌دهد و انگیزه‌ای برای انجام کارها در هنگام احساس لذت ایجاد می‌کند. دوپامین با ارسال پیام به غده‌ی هیپوفیز، ترشح پرولاکتین را متوقف می‌کند.
• سوماتوستاتین (Somatostatin): این هورمون از ترشح چندین هورمون دیگر از جمله هورمون رشد، هورمون محرک تیروئید، کوله سیستوکینین و انسولین جلوگیری می‌کند. به نوبه خود، همه این هورمون‌ها تولید سوماتوستاتین را کنترل می‌کنند.

هیپوتالاموس همچنین هرگونه عدم تعادل در دمای بدن، استرس و ریتم‌های روزانه بدن انسان را اصلاح می‌کند.

هورمون‌های هیپوتالاموس

هیپوتالاموس مغز هورمون‌هایی تولید می‌کند که آن‌ها را به قسمتی از غده هیپوفیز به نام هیپوفیز قدامی می‌فرستد. قدامی به معنای بخش جلویی است، بنابراین هیپوفیز قدامی قسمت جلوی هیپوفیز است. سپس هیپوفیز قدامی در پاسخ به هورمون‌های هیپوتالاموس، هورمون‌هایی را که ساخته یا ذخیره کرده است را به بخش‌های مختلف بدن آزاد می‌کند.

هورمون‌هایی که هیپوتالاموس مغز می‌سازد و عملکرد آنها به شرح زیر است:

• هورمون آزاد کننده تیروتروپین (TRH): TRH هیپوفیز قدامی را تحریک می‌کند تا هورمون محرک تیروئید (TSH) را به غده تیروئید ارسال کند. سپس TSH باعث می‌شود تیروئید هورمون‌های تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) را آزاد کند. T4 و T3 کمک می‌کنند تا نحوه استفاده سلول‌های بدن از انرژی (کالری) غذایی که مصرف می‌شود، کنترل شود.
• هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین (CRH): این هورمون باعث می‌شود هیپوفیز قدامی هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک را به غدد فوق کلیوی ارسال کند. سپس غدد فوق کلیوی هورمون استرس، کورتیزول، و همچنین سیگنال‌های دیگری را ارسال می‌کنند که به تنظیم نحوه دریافت انرژی بدن از غذا و نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن به مهاجمان کمک می‌کنند.
• هورمون آزاد کننده هورمون رشد (GHRH): این هورمون هیپوفیز قدامی را تحریک می‌کند تا هورمون رشد (GH) را به استخوان‌های بلند و عضلات بزرگ بدن بفرستد تا رشد کنند.

• دوپامین: این هورمون به عنوان هورمون پاداش شناخته می‌شود. دوپامین نه تنها به انسان احساس خوبی می‌دهد، بلکه در فرایندهای پیچیده‌ای که بر انگیزه و احساسات انسان تأثیر می‌گذارند، نقش مهمی ایفا می‌کند. وقتی انسان کاری را انجام می‌دهد که از آن لذت می‌برد، سطح دوپامین در مغز او افزایش می‌یابد و همین امر باعث می‌شود انگیزه بیشتری برای انجام مجدد آن فعالیت داشته باشد. از طرف دیگر، دوپامین به غده هیپوفیز سیگنال می‌دهد که ترشح پرولاکتین به بافت پستان را متوقف کند.
• سوماتوستاتین (Somatostatin): این هورمون به غده هیپوفیز سیگنال می‌دهد که ارسال هورمون رشد به استخوان‌ها و عضلات و ارسال هورمون محرک تیروئید به غده تیروئید را متوقف کند. این هورمون همچنین به لوزالمعده پیام می‌دهد که انسولین را ترشح نکند و روده کوچک ترشح کوله سیستوکینین را متوقف کند. به این ترتیب، سوماتوستاتین به تنظیم توانایی بدن برای رشد و استفاده از غذایی که مصرف می‌شود کمک می‌کند.
• هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH): این هورمون به غده هیپوفیز پیام می‌دهد تا هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینه کننده (LH) را تولید و ارسال کند. FSH و LH به بلوغ اندام‌های تولید مثل و حفظ عملکرد کمک می‌کنند.

هیپوتالاموس همچنین دو هورمون دیگر تولید می‌کند که آن‌ها را به بخش پشتی (خلفی) هیپوفیز در مغز می‌فرستد. این دو هورمون در هیپوفیز خلفی ذخیره می‌شوند تا زمانی که بدن به آن‌ها نیاز داشته باشد. وقتی که بدن به آن‌ها نیاز پیدا کند، هیپوتالاموس سیگنال دیگری برای رها کردن آن‌ها به خون ارسال می‌کند. این دو هورمون عبارتند از:

• اکسی توسین (Oxytocin): این هورمون در پیوندهای عاطفی انسان، برانگیختگی جنسی، اعتماد، توانایی انسان در شناسایی افراد دیگر، نحوه عملکرد چرخه خواب و احساس خوب بودن نقش دارد. این هورمون همچنین رحم را برای انقباض در زمان زایمان و توانایی شیردهی به نوزاد تحریک می‌کند.
• هورمون ضد ادراری (Antidiuretic): این هورمون روی کلیه‌ها اثر می‌کند تا به بدن کمک کند میزان مناسب آب در بدن حفظ شود و فشار خون بدن کنترل شود.

هورمون‌های دیگر ساخته شده توسط هیپوتالاموس شامل اورکسین، گرلین و لپتین هستند که اورکسین و گرلین اشتها را افزایش می‌دهند و لپتین که اشتها را کاهش می‌دهد.

علل اختلال عملکرد هیپوتالاموس

اختلال عملکرد هیپوتالاموس زمانی رخ می‌دهد که هیپوتالاموس آسیب دیده و نمی‌تواند به درستی کار کند. این مشکل ممکن است به چند دلیل رخ دهد، از جمله:

• شرایط مادرزادی (حضور در بدو تولد) ناشی از رشد غیرطبیعی مغز یا هیپوتالاموس که در حین رشد در رحم مادر اتفاق می‌افتد.
• اختلالات ژنتیکی مانند سندرم پرادر-ویلی یا سندرم کالمن
• آسیب مغزی تروماتیک
• تومورهای مغزی
• جراحی مغز، پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی برای درمان تومورهای مغزی
• آنوریسم مغزی (برآمدگی غیرطبیعی در دیواره رگ‌های خونی در مغز)
• عفونت‌های مغزی
• بیماری‌های التهابی که مغز را درگیر می‌کند، مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS) یا نوروسارکوئیدوز
• اختلالاتی که وقتی سیستم ایمنی بدن به یک سرطان واکنش نشان می‌دهد، اتفاق می‌افتد

هیپوتالاموس همچنین تحت تأثیر تغذیه و ورزش قرار می‌گیرد. اگر بدن انسان انرژی کافی نداشته باشد، وارد حالت استرس می‌شود و کورتیزول تولید می‌کند که می‌تواند فعالیت هیپوتالاموس را کاهش داده و منجر به مشکلاتی شود. پاسخ استرس می‌تواند ناشی از اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی یا بی‌اشتهایی عصبی باشد که منجر به موارد زیر می‌شود:

• استرس عاطفی
• ورزش بیش از حد
• عدم مصرف کالری کافی
• وزن کم

استرس زیاد، مصرف موادی مانند کوکائین و خوردن مقدار زیادی چربی‌های اشباع‌شده که باعث التهاب می‌شوند نیز ممکن است منجر به اختلال عملکرد هیپوتالاموس شوند. که در ادامه به آن می‌پردازیم.

اختلالات هیپوتالاموس

اختلالاتی که می‌توانند در اثر عملکرد نادرست هیپوتالاموس ایجاد شوند عبارتند از:‌

چاقی هیپوتالاموسی: آسیب به این غده ممکن است به دلیل وجود تومور مغزی در هیپوتالاموس یا جراحی برای برداشتن آن باشد که می‌تواند تعادل بین میزان احساس گرسنگی و میزان کالری سوزانده شده را مختل کند. همچنین آسیب ممکن است به دلیل تومورهای غده هیپوفیز، آسیب مغزی تروماتیک، عفونت‌ها، التهاب، پرتودرمانی یا خونریزی مغزی باشد. افرادی که دچار چاقی هیپوتالاموسی هستند، معمولاً بلافاصله پس از آسیب، وزن زیادی اضافه می‌کنند. برخی از علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس گرسنگی شدید همیشگی، حتی پس از خوردن یک وعده غذایی
• اشکال در خواب شبانه و احساس خواب آلودگی در طول روز
• اشکال در تنظیم دمای بدن
• اشکال در تنظیم ضربان قلب و فشار خون بر اساس نیاز بدن
• اختلالات بینایی از جمله نابینایی
• بلوغ زودرس یا دیررس
• کمبود هورمون‌های هیپوفیز

آمنوره عملکردی هیپوتالاموس (که آمنوره ثانویه نیز نامیده می‌شود): برای افرادی که در بدو تولد جنسیت آن‌ها زن است (AFAB)، این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که اگر دوره‌های قاعدگی منظم دارند بیش از ۳ ماه دوره قاعدگی نداشته باشند یا اگر دوره‌های قاعدگی نامنظم دارند بیش از 6 ماه دوره قاعدگی نداشته باشند. شایع‌ترین علت این وضعیت اختلال در عملکرد هیپوتالاموس است.

زمانی که بدن انسان انرژی کافی از غذا دریافت نمی‌کند یا انرژی زیادی را از طریق ورزش مصرف می‌کند، ممکن است میزان هورمون GnRH (هورمون آزادکننده گنادوتروپین) که از هیپوتالاموس آزاد می‌شود، کاهش ‌یابد. هنگامی که سطح GnRH کاهش می‌یابد، فرآیند بازخورد هیپوتالاموس دچار اختلال می‌شود. این امر منجر به کاهش ترشح هورمون‌هایی می‌شود که برای فرآیند تخمک‌گذاری ضروری هستند. در نتیجه، عدم ترشح کافی این هورمون‌ها به معنای عدم تخمک‌گذاری است. بدون تخمک‌گذاری، چرخه قاعدگی متوقف می‌شود و امکان بارداری از بین می‌رود. به‌عبارت‌دیگر، بدن انسان با کمبود انرژی و اختلال در تنظیم هورمون‌ها، قادر به حفظ تعادل لازم برای تولیدمثل نخواهد بود.

دیابت بی مزه مرکزی (Central diabetes insipidus)

این نوع دیابت یک اختلال خودایمنی نادر است که در آن سیستم ایمنی بدن به هیپوتالاموس آسیب می‌رساند. بخش‌هایی از هیپوتالاموس هورمونی به نام هورمون ضد ادراری یا وازوپرسین ترشح می‌کند که به کلیه‌های انسان کمک می‌کند آب را فیلتر کرده و میزان مناسب آب در بدن را حفظ کند.

سندرم کالمن (Kallman syndrome)

اختلال عملکرد هیپوتالاموس می‌تواند منجر به عدم بلوغ یا تأخیر در بلوغ و عدم حس بویایی شود، مانند آنچه در سندرم کالمن رخ می‌دهد. این یک بیماری ژنتیکی است که باعث ایجاد مشکلاتی در این غده می‌شود. یعنی هورمون‌های کافی برای رشد جنسی وجود نخواهد داشت. علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• عدم قاعدگی
• بیضه‌های نزول نکرده
• اندام تناسلی کوچک
• نداشتن یا کوچک بودن پستان‌ها
• مشکلات کلیوی
• مشکلات شنوایی
• شکاف لب
• شکاف کام

سندرم پرادر-ویلی (Prader-Willi syndrome): این وضعیت ژنتیکی ناشی از عملکرد نادرست هیپوتالاموس است. این سندرم می‌تواند منجر به مشکلات زیر شود:

• ناتوانی‌های ذهنی
• رشد ضعیف
• میل غیر قابل مقاومت به غذا خوردن
• اندام تناسلی کوچک
• چاقی
• مشکلات رفتاری

سندرم ترشح نامناسب هورمون ضد ادراری (SIADH)

SIADH باعث افزایش سطح هورمون ضد ادراری و کاهش سطح الکترولیت می‌شود. این سندرم معمولاً به دلیل سکته مغزی، عفونت یا سرطانی است که به هیپوتالاموس آسیب می‌رساند، ایجاد می‌شود. مقدار زیاد این هورمون می‌تواند باعث کاهش سطح سدیم شود و منجر به موارد زیر شود:

• ضعف
• استفراغ
• خستگی
• سردرد
• اشکال در تفکر

عوارض اختلالات هیپوتالاموس

کمبود هورمون می‌تواند عوارضی ایجاد کند، از جمله:

• مشکلات قلبی
• کلسترول بالا
• فشار خون پایین
• تغییرات الکترولیت
• ضعف
• قد کوتاه
• پوکی استخوان
• ناباروری یا مشکل در ایجاد و حفظ نعوظ
• مشکلات در هنگام زایمان و شیردهی
• کاهش میل جنسی

علاوه بر این، افراد مبتلا به تومورهای مغزی ممکن است فشار خون بالا در داخل سر، تشنج و نابینایی یا نقص در میدان بینایی را تجربه کنند.

آزمایشات اختلالات هیپوتالاموس

پزشک از فرد در مورد سابقه پزشکی شخصی‌اش می‌پرسد و ممکن است بر اساس علائم او آزمایش خون و ادرار را تجویز کند. آزمایش‌های خون و ادرار هورمون‌ها، الکترولیت‌ها و پروتئین‌های خودایمنی مختلف را بررسی می‌کنند و اغلب شامل موارد زیر است:

• کورتیزول سرم
• استروژن سرم
• هورمون‌های غده هیپوفیز، مانند هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک، GH، TSH، LH، FSH و پرولاکتین
• تستوسترون
• هورمون‌های تیروئیدی
• سطوح سدیم
• سطوح املاح در خون و ادرار

پزشک همچنین ممکن است آزمایشات دیگری را برای موارد زیر تجویز کند:

• تصویربرداری از مغز، مانند MRI یا CT
• تغییرات میدان دید
• تغییرات ژنتیکی
• پروتئین‌های خود ایمنی در خون

درمان اختلالات هیپوتالاموس

بیش‌تر اختلالات هیپوتالاموس قابل درمان هستند، اما درمان بستگی به علت و علائم و نشانه‌های فرد دارد.

درمان‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• جراحی یا پرتودرمانی برای تومورها
• داروهای هورمونی برای مشکلات هورمونی مانند کم‌کاری تیروئید
• جایگزینی هورمون‌های جنسی برای بلوغ دیررس
• داروهای سرکوب کننده اشتها برای مشکلات پرخوری
• برنامه‌های غذایی
• داروهای چاقی مانند متفورمین

اگر فرد مشکلات سلامتی دیگری مانند اختلال خوردن، استرس زیاد، یا مشکلات رفتاری دارد، پزشک ممکن است به فرد مشاوره برای سلامت روان یا مشاوره سبک زندگی برای مدیریت استرس و تناسب اندام پیشنهاد کند.

جمع‌بندی

در این مقاله با هیپوتالاموس آشنا شدیم. این غده به طور مستقیم بر روی سیستم‌های مختلف بدن انسان کار می‌کند تا به طور یکپارچه عملکردهایی مانند ضربان قلب، فشار خون و دمای بدن را مدیریت کند. همچنین با ترشح هورمون‌هایی سایر عملکردهای بدن مانند خواب، خلق و خو، رشد ماهیچه‌ها و استخوان‌ها و میل جنسی تنظیم می‌کند. بسیاری از شرایط می‌توانند بر این غده تأثیر بگذارند و باعث ایجاد طیف گسترده‌ای از مشکلات سلامتی و اختلالات شود. این اختلالات می‌تواند به دلیل شرایط مادرزادی یا ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا عفونت رخ دهد.

1- هیپوتالاموس در کجا قرار دارد؟

هیپوتالاموس در قسمت میانی مغز در ناحیه‌ای در پایه مغز، در زیر قشر مغز و دقیقاً در جلوی تالاموس بین ساختاری به نام کیاسمای بینایی و غده هیپوفیز مغز قرار دارد.

2- وظایف هیپوتالاموس چیست؟

هیپوتالاموس مرکز اعمال غریزی مانند تنظیم دمای بدن و فشار خون، احساس گرسنگی، سیری و تشنگی، رفتارهای هیجانی مثل خشم و ترس و اضطراب و عاطفه است.

3-درمان اختلالات هیپوتالاموس چیست؟

اگر اختلال عملکرد به دلیل تومور باشد، جراحی یا پرتودرمانی می‌تواند یک گزینه درمانی باشد. اگر علت مشکل هورمونی باشد، هورمون‌درمانی می‌تواند کمک‌کننده باشد. مسائلی مانند اختلالات خوردن با داروهایی که اشتها و برنامه‌های رژیم غذایی را کاهش می‌دهند، حل شود.